İsimlerini bulurken gösterdikleri sıradan pragmatizm grubun bugüne kadar kendisini anlama biçimini de göstermektedir. Aralarında arkadaşlığın ve işbirliğinin yarattığı neşenin yanı sıra ideolojik olmayan neredeyse pratik bir ilişki de vardır. İsim resmi bir niyet beyanı olmayan, bugün bile ayrı hesaplar tutan etkili bir iş ağını, bir şemsiye kuruluşu yansıtacak şekilde iletişimi kolaylaştıran bir markadır.

Rimini özel olarak belirlenmiş rollere sahip olmadan eşit yetkilere sahip bir ekip olarak hareket etmektedir ve bu anlamda hepsi (geleneksel yönetmen komutasındaki tiyatro hakkında hiçbir şey söylemeyecek şekilde) merkezi bir karaktere dayanan Living Theater, Wooster Group veya Forced Entertainment gibi tanınmış avangart gruplardan farklıdır. Her zaman farklı ilgilere ve becerilere sahip olmuşlardır ve hala da sahiptirler. Daniel Wetzel ses stüdyolarında ve bir DJ olarak çalışmaktadır, Helgard Haug mekanlarla ilgilenmektedir, Stefan Kaegi uzun süredir her şeyin ötesinde metin üretmekle ilgilenmiştir, Bernd Ernst ise her zaman bir hikaye, bir konu arayışında olmuştur. Yine de bu kadar açık sınırlarla ayrı olan ilgi alanlarına tutunmak asla beraber yaptıkları işin bir özelliği olmamıştır. Başlangıçta sözleşmelere yazılması için yönetmen, dramatolog, tasarımcı gibi kesin iş tanımları isteyen sanat yönetmenlerine bu durumu anlatmak, bu sıfatları programlara ve her şeyin ötesinde bütçelere sokmak zor olmuştur.

Bir kolektif olarak bu şekilde çalışmanın öğrenilmesi ve bu şekilde çalışmaya azimle devam edilmesi gerekmiştir. Rimini Protokoll’ün güçlü yanı yıllar içinde gelişen benzerliklerden ziyade her birinin farklı oldukları noktalardan meydana gelmiştir: “Hala birbirimizi bir ayrılık duygusuyla dinliyoruz. İlginç olan da bu zaten: başka projelerde başka düzenlemelerle çalışmak ve bunlar sayesinde değişmek. Her seferinde birbirimizi tekrar keşfetmek zorunda kalıyoruz” (Haug).

Uzun süreler boyunca aynı fikirde olmamaya ancak bu şekilde devam edilebilir. Konu tamamen yeni şeyler keşfetmek, kendinizi şaşırtmak, beraber fanteziler geliştirmek, kendinizi aşmaktan ibarettir. Senaryo bunlar ve itirazlar arasında gidip gelmekte ve provalardan önce ve sonra yeni çalışmalar tartışılmaktadır. Bilgi paylaşma süreci, hem yapımın hem de metnin güncellenmesi, provaların kendisinden daha uzun bir süre gerektirmektedir. Artakalan fikir ayrılıkları ve düşünceler ekip içerinde kalmalıdır. Uzmanlarla yapılacak çalışma başladığında tek ses olmak zorundadırlar ve normal şartlar altında provada sadece bir tanesinin bulunmasının nedeni de budur.

Yeni bir projenin başlangıcında çoğu zaman her biri farklı bir performans sanatçısıyla ayrı ayrı prova yapmışlardır. “Bununla birlikte her seferinde kendinizi yeniden keşfetmek ve gerçekten istediğinizin ne olduğunu kesinleştirmek esastır.” (Kaegi) Aynı fikirde olmamak her ne kadar tehlikeli olabilse de işbirliklerinin karşı koyması gereken yegane şey olan rutine yol açan mutabakat da bir o kadar tehlikelidir. “Elbette tüm o ortak deneyimler sebebiyle konular üzerinde hızla mutabık olmak için herkesin diline oturan sözler kullanmanız ve beraber tiyatro yaparken geliştirdiğiniz dili sahneye taşımanız nedeniyle rutin şeyler olur. Ancak rutin haline gelen bu şeyler tam olarak da bizim her zaman genişletmek ve dönüştürmek istediğimiz şeylerdir.” (Wetzel)

Yine de bu nispeten açık düzenlemeler dahilinde bile dört kişilik bir grup olarak çalışmak kolay olmamıştır. İkili ve hatta üçlü gruplar halinde çalıştıklarında ortak diller geliştirmişler, işler şaşırtıcı biçimde yolunda gitmiştir ancak Bernd Ernst her şeyin ötesinde uzun bir süre boyunca beraber çalışma olasılığı hakkındaki şüpheciliğini korumuştur. O ve Kaegi aslında sahneye iyi bir şekilde aktarılamayan garip ve fantastik fikirlerle bezenmiş kendilerine has vahşi ve sarhoş bir düşünme biçimi keşfetmişlerdir. “Durmadan ve maliyeti hakkında düşünmeden daha neler yapabileceğimiz konusunda sürekli çalışıyor olmamız bizi gerçekten de birleştirmişti.” (Kaegi) Uygulanabilirliği daha sonradan düşünmek konusunda Hygiene Heute’yi andırmışlardır; hayatın gerçekleri sebebiyle yarısında bırakılacak projeler tekrar tekrar başlatılmıştır. Bir keresinde bir apartman binasının bütün sakinlerini yatıya kalmaları için misafir kabul etmeye ikna etmeye, bir diğer sefer mesleği ile beraber bir patlayıcı uzmanını sunmaya çalışmışlar ve bir başka kez ise insanları Frankfurt yakınındaki Friedberg kasabasının merkezi boyunca yer altından geçirmeyi istemişlerdir… Hayal gücünün farklı yönlere doğru gitmesi ve grubun boyutunun ona uygun olmaması sebebiyle Bernd Ernst hiçbir zaman Rimini Protokoll’e o kadar da iyi uyum sağlayamamıştır. Hala Viyana’daki gine domuzu kongresi ile Mannheim’daki karınca devletini ve Münih’te “Kirchner” sesli turununun son bölümünü üretmek için Stefan Kaegi ile beraber çalışmaya devam ederken Viyana’daki dans merkezinde Physik eserinin yapımı esnasında yapımdan çekilmeden önce Deutschland 2 eserinden sonra gruptan ayrılmıştır.